رسیدن: 03.12.2012 ؛ نشر : 03.12.2012

عارف پژمان


اهدا به خانم نسرین ستوده

یک شهر در شکیب تو، فریاد گشته است! 

رسیدن: 13.11.2012 ؛ نشر : 15.11.2012

رفعت حسینی

 

  در دشت های گریه  


 

رسیدن: 30.10.2012 ؛ نشر : 02.11.2012

رفعت حسینی

جای خالی خدا در دانه ی برنج

دخترم مریم کوزل حسینی««Mariam  Kühsel- Hussaini، در سال دو هزارو ده عیسایی ، رومانی نوشت به نام...ادامه...

روش املای زبان دری

صفحه ویژه حمید عبیدی در آسمایی
با بخش نوشتارهای سياسی-اجتماعی؛ ادبی- فرهنگی؛ گفت و شنود ها؛ گالری آثار هنری؛  فوتوگالری...

ورود به صفحه ی نخست شماره ی: 1 ؛  2 ؛ 3 ؛ 4 ؛ 5 ؛ 6 ؛ 7 ؛  8 ؛ 9؛ 10 ؛ 12 ؛ 13؛ 14؛ 15 ؛ 16؛ 17؛ 18؛ 19 ؛  20 ؛ 21 ؛ 22 ؛ 23 ؛ 24 ؛ 25 ؛ 26 ؛ 27 ؛ 28 ؛ 29 ؛ 30  ؛ 31 ؛ 32 ؛ 33 ؛ 34؛ 35 ؛ 36 ؛37  ؛ 38؛39 ; 40 ; 41 ؛ 42 ؛ 43 ؛ 44 ؛ 45؛ 46؛ 47 ؛ 48 ؛ 49 ؛ 50 ؛   51 ؛ 52 ؛ 53 ؛ 54 ؛ 55 ؛ 56 ؛ 57 ؛ 58؛ 59 ؛ 60  ؛ 61؛  62 ؛ 63 ؛ 64؛ 65؛ 66؛ 67؛ 68؛69؛ 70؛  71 ؛ 72؛ 73؛ 74؛ 75 ؛ 76؛ 78؛ 80

ورود به ویژه نامه ها و صفحات آرشیف آسمایی

 

رسیدن: 09.11.2012 ؛ نشر : 15.11.2012

اکبر کرگر

گرځون

له کلونو وروسته لاروي يو وار بيا ځان د ښار په منځ کې احساس کړ . خو دا وار دهغه پخوا په څير نه چې هر څه اشنا او بلد او مالوم بريښيدل . دا وار چې له کلونو وروسته لاروی هر څه ته گورې نو هر څه نااشنا او پردې دي - سړکونه پردي ٬ خلک پردي ځمکه پردۍ ديوالونه او ودانۍ پردۍ . يو وار مسافر له ځانه سره فکر کوي ايا دا هر څه بدل شويدي . او که لاروی بدل دی ؟ دې پوښتنې لاروی د يوې روانې شخړې سره مخامخ کړ. هغه نه پوهيږي ٬ پوښتنه ورور رو غټيږي ٬ستره کيږي...بشپړ متن...

رسیدن: 09.11.2012 ؛ نشر : 10.11.2012

اکبر کرگر

ترهه په تنونو کې لنډه کيسه

زه چې ماشوم وم له مارانو به ويريدم . له لړمانانو نه به ويريدم. اوبيا چې لږ په خبره پوه شوم نوپه هوجره کې به مې د مشرانو کيسو ته ښه پوره غوږ ايښی وو . د هغو خبرې به مې اوريدلې . چې کومه کيسه به په کې د ډار او ترهې وه نو ځان به مې راټول کړ . ښه به کوچنی شوم . غونی به مې زيږ شو. اوپه خوله کې به مې لاړې هم وچې شوي .

کله چې به زموږ په هوجره کې د ...بشپړ متن...

کاوه شفق آهنگ

برداشت من از

شعر هادی میران

اگر این اصل را قبول داشته باشیم که برداشت از شعر به خوانش افراد تعلق دارد پس باید قبول کرد که رویکرد ها نیز به تعداد خوانندگان آن اثر می توانند باشند. دوست فرهیخته ام دوکتور سیاهسنگ عزیز در نوشته ی زیبای شان تحت عنوان "عجالتاً برای میران . . ." یاد آور شده اند که برداشت خالص شان را از شعر آقای میران باز گو می کنند و آن را از عینک این تئوری و آن نظریه پرداز نمی بینند. من این شیوه را سخت می پسندم زیرا حرف شاعر با تو، من و ما است. چه خوب است بدانیم که...ادامه...

صبورالله سیاه سنگ

جـویبار جـیوه هـا
شامگاهان پسته رسان بسته کوچکی را به من داد. نگاهش میگفت: "برای تو...". بیهوده پرسیدم: "برای من؟" باید میخندید.

با شتاب، همان شتابی که آدم میگوید کار اهریمن است و اهریمن میگوید کار آدم، بسته را در پرتو چراغ سر دروازه کشودم و نگاهم به "عجالتاً برای تو..." – تازه ترین گزینه سروده های هادی میران – افتاد. دو سال پیش، بخت خواندن "کنار ماهتابی" او را داشتم و نیز شانس نوشتن نقد "درنگی در کنار ماهتابی" را. آن گزینه نیز همینگونه و همینجا رسیده بود.

برگ گردانی "عجالتاً برای تو..." بار دیگر به من نمایاند که سراینده اش در راستای تازه پردازی به فراسو رسیده است. نشانه هایی که مژدگان رسیدن چنین روزگار را
...ادامه...