نشر در آسمایی: 13.04.2010

خاطراتی از استاد نامور معارف مرحوم عبدالجبار خان

استاد پرویز نیک آیین معلم بیولوژی مکتب حبیبیه

یاد بودی از استاد مرحوم و مغفور جبار خان

شخص لاغر اندام با عینکهای نسبتاً دودی و دهن پر خنده پس از سلام و علیک ، دهن مبارکش را در گوشم نزدیک کرده ، همچو پدر مهربانی که به فرزند تازه کارش ، اندوخته ها و تجاربش را می آموزاند ، فرمودند :«بچیم تو ابتدای معلمی ات را آغاز نموده ای . این مسلک شریف با ایمانداری به شغل و وظیفه ، با دشواریهای عمیقی که دارد ، ... سهلتر و آسانتر میکردد . خداوند بزرک ترا توفیق بدهد » .

از آن روز به بعد همواره استاد معزز را سخت حرمت میگذاشتم . حالا به ارواح شان درود و دعا میفرستم .

 

حمید احمد یعقوبی فارغ سال 1349 لیسه عالی حبیبیه - فعلا مقیم در استرالیا

همصنفی داشتیم که اسم شان همایون بود و از صنف اول به یک صنف بودیم . قبله گاه همایون ، محمد حسین خان شکور در آن زمان ریس شرکت برق بودند. هنوز به صنف اول بودیم که شبی دزدان به خانه شان آمده و قبله گاه همایون را به شهادت رسانیدند. همایون جان که شاهد قتل پدر خود در آن طفولیت بود، آدمی بسیار چپ و آرام و کم گپ به بار می آمد؛ اما در عین زمان  او نهایت انسان خوش برخورد و دارنده اخلاق عالی  بود. و با همه همصنفان برخورد نیک و پسندیده داشت و همه اورا دوست داشتیم
روزی در صنف هفتم که ساعت تاریخ بود و استاد بزرگوار مصروف تدریس بودند  کدام یک از همصنفان همایون جان را پدر گفته دشنام داد و استاد آن را شنیدند و دفعتا بسیار به قهر آمدند و شاگردی که آن گپ را زده بود مورد خشم و حتی دشنام های استاد قرار گرفت و ایشان پیوسته تکرار میکردند که چطور امکان دارد که شخص یتیم را انسان پدر گفته دشنام بدهد. مانند آن روز قهر استاد را ما دگر در همان دوازده سال مکتب ندیدیم و نشنیدیم.

 

حمید عبیدی فارغ سال 1349 لیسه عالی حبیبیه - فعلا مقیم در آلمان

استاد تاریخ مان  از این سبب نیز مورد حرمت ما بود که  وقتی لازم می دیدند کتاب را می بستند و تاریخ را چنان که خود دیده  و درک کرده بودند به ما تدریس می کردند. و خوب به یاد دارم که ایشان وقتی  مبحث مربوط به  سلاله حاکم وقت را تدریس مینمودند در پایان بدون ترس می گفتند:  تاریخ واقعی سلاله ها پس از ختم حاکمیت شان نوشته می شود. و حیف که استاد را پس از ختم حاکمیت آن سلاله و گاوی شدن زمانه دیده نتوانستم تا داوری ایشان را در آن موقع در مورد آخرین سلاله شاهی افغانستان می پرسیدم.

 

استاد عبدالجبار خان نامی که نماد معارف بود