منصور سایل شبآهنگ

 




منطق الطیر

با هزاران زبان ِ هزاران خواند
در قعر ِ زمستان .
رمز ِ این هزارآوا
با هزاران غنچه کلید ِ هزاران غنچه باز می شوند!


***

عطار

تمام ِ جانش را فریاد کرد
فریاد !
از ته ی دل خواند ،
با گلوی دل
به میل ِ دل
و این قفس را دل داد،
دل ِ باز ِ پرواز !
آواز داد این قفس را
این قفس را پرواز داد
زنده کرد این قفس را
این قفس را پرنده کرد
آزاد کرد این قفس را
آری این قفس را آزاد کرد
آزاد !