رسیدن:  20.03.2014  ؛ نشر : 20.03.2014 

صالحه وهاب واصل

بهار دلها

 

در خیالم چیــده بـــودم لالــــه هـــــای انتظـــــار

تا که بـر فرش زمین پـــاشــم دمی کآیـــد بهـــار

چشم گلشن از خوشی شبنـم چکـــد بر روی گل

گل کنــد خمیــــازه بـــا نــاز تبســم، از خمــــار

دیـده وا کن رمز گلشن را نگــر در قلب خــاک

کز دل هر دانــه بیـرون میدهــد گــوهــر هــزار

از فـلک ســوی زمین آمــد خــط خــوش مقدمی

هـر کلامش پُـر ز شــور مستی از رنگ غبـــار

تـا کــه رنگ عـافیت ریـــزد بـــه دامــان چمـن

می تپد در نبض خورشیــد اشعــه هــای بیشمـار

بسکه در رگ های جــانم شـور هستی می تپـــد

هر کجــا گـل بشکفــد گلشن زمن گــیرد شمـــار

سایه های مـرده گیرنـد جـــان در پــــای درخت

آندمی کز غفلت خود شاخــــه می گیــرد کنـــار

چـــادر زرد خــزان و سرجـــه یی بیـــرنگ را

رنگ هستی بخشد از خون جگــــر دست بهـــار

هیـچ دل فــارغ ازین شـوق جــوانی هـــا مبـــاد

«واهِبا» بـاشــد بهــار هــر دلـــی دایــم بهــــار

 

 

19-03-2014- هالند