رسیدن: 05.07.2012 ؛ نشر : 06.07.2012

داکتر اسد آصفی

 

در سوگ پروفیسور عبدالولی ذکی*

 

با اندوه فراوان اطلاع گرفته ایم که زنده یاد پروفیسور عبدالولی ذکی ، انسان پاکیزه سرشتی از دبستان انسان دوستی و از تبار مردان آزاده، جهان فانی را بدرود گفته و به جاویدانگی پیوستند. جنازه مرحوم ذکی بروز جمعه بیست نهم ماه جون در حضور اعضای فامیل ارجمند ایشان و جمع غفیری از دوستان و عزیزان و علاقه مندان مرحومی در شهر لوزان سوئیس احترامانه بخاک سپرده شد.                     

روحش شاد و فردوس برین مکانش باد.                             

              

مرحوم پروفیسور ذکی فرزند مرحوم عبدالهادی خان طرزی درپانزدهم جنوری سال 1930 در شهر کابل بدنیا آمدند. با تکمیل دوره بکلوریا از لیسه استقلال، شامل دانشگاه طب پوهنتون کابل گردیدند و پس از فراغت از فاکولته طب کابل بحیث عضو کادر علمی دانشگاه طبی در رشته اناتومی ایفای وظیه نمودند. مرحوم ذکی تحیصیلات عالی خویش رادر رشته اناتومی در فرانسه و یونیورستی لوزان در سوئیس به پایان رسانیده و دوباره بوطن عودت نموده و بحیث پروفیسور در دانشگاه طب کابل موظف به تدریس این رشته شدند. مرحوم پروفیسور ذکی در سال 1965 الی 1968 بحیث اولین رئیس انتخابی فاکولته طب کابل انتخاب شدند که خدمات شایانی را انجام داده و تغییرات اساسی ای را در سیمای این فاکولته وارد اوردند. پروفیسور ذکی بعد از سال 1969عزم اروپا شده و کادر علمی دانشگاه لوزان سوئیس به سمت پروفیسور رشته اناتومی ایفای وظیه مقدس استادی داشتند. و از کشور فرانسه تیتل پروفیسور اگرژه را درفت نمودند. ایشان یکی از اعضای برجسته  " انجمن اناتومیست های کشور های فرانسه و سوئیس" بودند.

پروفیسور ذکی در دوران اقامت در غربت کار های تحقیقاتی ارزشمندی را در زمینه ساختمان دماغ انسان در یونیورستی لوزان انجام دادند که نه تنها  در نشرات و مجلات طبی  در امریکا و اروپا به نشر رسیدف بلکه بعنوان کار تحقیاتی مورد استفاده استفاده علمی از گرفته میشود. پروفیسور ذکی نهتنها از افغانستان مدال خدمت را بدست اورد ، که در فرانسه نیز مدالهای علمی را بدست آوردند.
پروفیسور ذکی علاوه بر فعالیت های علمی تحقیقی و تدریسی در اروپا، در زمینه سیاسی نیز در جهت در یافت راه حل های پرابلم های جنگمقاومت و تجاوز بیگانگان در حریم کشورش صبورانه سعی بلیغ انجام دادند. ایشان به عنوان رئیس جمیعت افغانها در سوئیس نقش بر جسته ای را چه در زمینه ی کمک های هیومنتیر به افغانستان و چه در عصه ی دریافت راه حل های پروبلم های جنگ تحمیلی تلاش ورزیدند.

با تکمیل  دوره بکلوریا از لیسه استقلال، شامل دانشگاه طب پوهنتون کابل گردید .پس از فراغت از فاکولته طب کابل  بحیث عضو کادر علمی دانشگاه طبی در رشته اناتومی ایفای وظیفه نمودند. ایشان تحصیلات عالی خود را در  همین رشته در فرانسه و یونیورستی لوزان سوئیس به اکمال رسانیده و در عودت بوطن بحیث پروفیسور در فاکولته طب کابل موظف به تدریس این رشته شدند. ایشان در سال 1965  الی 1968 بعنوان اولین رئیس انتخابی فاکولته طب وفارمسی انتخاب شد که خدمات  پر اجری را انجام داده و تغییراتی بوجود آوردند . مرحوم پروفیسور ذکی بعد از سال 1969 در کادر علمی دانشگاه  لوزان سوئیس به سمت پروفیسور رشته اناتومی ایفای وظیفه مقدس استادی داشتند، و فرانسه نیز تیتل علمی پروفیسور اگرژه دریافت نمودند. ایشان هم چنان یکی از  عضو فعال و بر جسته انجمن اناتومیست  های کشور های  فرانسه و سوئیس بودند. پوهاند ذکی کار های تحقیاتی ارزشمندی در زمینه ساختمان دماغ  را در یونیورستی لوزان انجام دادند  که در نشریه های قابل اعتبار اروپائی و امریکائی  به نشر رسید و بحیث رفرنس علمی در تحقیقات علمی از آن بهره میگیرند. پروفیسور ذکی موفق به دریافت مدال خدمت از افغانستان و مدالهای علمی از یونیورستی لیون فرانسه شده اند.
 مرحوم ذکی بر علاوه بر فعالیت های  تدریسی و تحقیقی دراروپا ، در زمینه سیاسی  نیزبخاطر دریافت راه حل های پرابلم های جنگ مقاومت و تجاوز بیگانگان در حریم کشورش سعی بلیغ نموده اند. بعنوان رئیس  جمیعت افغانها در سویس نقش بر جسته ای را چه درزمینهء کمکهای هیومانیتر به افغانستان وچه درعرصهء دریافت راه حل ها ی پرابلم های که جنگ تجاوزگرانه بر مردم ما تحمیل  نموده بود مجدانه تلاش ورزیدند. درسالهای اخیراثر ارزنده ای جیوپولتیک و جیواستراتژیک را در مورد پروبلم های افغانستان برشته تحریر درآورده اند.                                                             
پروفیسور ذکی بزرگ مردی بود متواضع ، مهربان ، عدالت پسند ، با متانت و مناعت نفس... ذهن پر شور داشت .هنر را دوست داشت نقاش چیره دست بود و به شعر و موسیقی نیز علاقه ی سرشار داشت. اوعاشق وطن بود، از بی سر انجامی اوضاع کشور رنج میکشید  و در فراق وطن  هر صبح و مسآ اشک میریخت. تصمیم داشت تا بعد از شفای مریضی بوطن برگردد وداوطلبانه به تدریس شاگردان  بپردازد، اما مرگ مجالش نداد وارمان صلح و ترقی و رهائی افغانستان رابا خود بخاک برد.
یادش گرامی و روحش شاد باد

***

* این مطلب بدون ویرایش منتشر شده است