رسیدن: 16.10.2012 ؛ نشر : 17.10.2012

نورالله وثوق

 

دودمان عشق


من مشکلم که ساده فراموش می شوم

در گوشه یی فتاده فراموش می‌شوم

دستم به دامنِ همه ی دلسواره ها

من مانده ام پیاده فراموش می شوم

در زیرِ بارِ بادِ غروری نه رفته ام

این گونه بی افاده فراموش می شوم

از ابتدای فکر خیابان رمز و راز

تا انتهای جاده فراموش می شوم

دارم ارادتی به ظهورِ شکوفه ها

حقا که با اراده فراموش می شوم

خوشحالم این که سر به رهِ دودمان عشق

مثلِ همیشه داده فراموش می شوم
 

دوشنبه 24 میزان 1391

***

 

عمق سراب


حرفی به گاه دیدن دلها نه داشتی

از بس که تخم غایله هر گوشه کاشتی

گاهی دراز کرده هوای غرور تو ؟؟.

هرگز به سوی آیینه ها دست آشتی

جای صدای تازه و سرمستِ نو بهار

در پای رنگ و بوی خزان سر  گذاشتی

شاگردِ خنگِ مکتب موجِ طراوتی

عمق سراب را دل دریا نگاشتی

دیروز آن که سایه ی ما را به تیر زد

حتی امین کوچه ی فردا گماشتی

***


سه شنبه 25میزان  1391