رسیدن به آسمایی: 28.02.2011 ؛ نشر در آسمایی: 25.03.2011
رفعت حسینی
زمینی
و
مغضوب
چی گونه
چی گونه بر نکشم آواز
چسان ، بگوی
پنجره ها را
به روی فرقت و غربت
و باز دیدنِ غم
و نبضِ عبث
میخکوب کنم ؟
درین نشستن من در کنار ثانیه ها
شتابِ فصلِ دگرگونیست.
که من ز نسلِ شکستم
و از شمار همان شاعرانِ زمینی
و کاشف و مغضوب .
ولی
نه مدح عادتِ من می شود
نه بیعتی به خباثت .
. . . . . . . . . . . . . . .
اگرچه می سوزم .
()()()()
()()