رسیدن به آسمایی:25.07.2009 ؛ نشر در آسمایی: 14.08.2009

 

تمیم حمید

 

به شاد روان لیلا صراحت روشنی  

 

 

درختِ سخن شکست

 

ایمانِ باز تازه شدن، در چمن شکست

رفتی و ساقه های گُلِ شعرِ من شکست

دستی که خوشه هایِ سخن را ز لب گرفت

ناژویِ واژه هایِ ترا، در دهن شکست

گفتی که سیبِ صد غزلم، از لبم فتاد

وقتی درختِ میوهء باغِ سخن شکست

گفتی تمامِ خاطره ها را کفن نمود

امیدِ آخرینِ مرا در کفن شکست

 

رفتی و باورِ گُلِ امیدِ من شکست

ایمانِ باز تازه شدن، در چمن شکست