رسیدن به آسمایی: 19.09.2009 ؛ نشر در آسمایی: 23.09.2009
رشاد وسا
در ستایش از فارسی
چلچراغ آسمان بیکرانست فا رسی
درتن فرسو ده ام رو ح وروانست فا رسی
بار اندوه جهان بشکست آ خر پیکرم
پیکر بشکسته را آرام جا نست فا رسی
گا هی از آ تشفشا ن غم بسوزد پیکرم
آ ب سردی برسر آتشفشانست فارسی
در جها ن ما که غیر از غم نمیر وید گلی
پایگاه شا دیی این خا کدا نست فا رسی
زخم ناسور مرا دارویی در بازار نیست
مر هم داغ دل و زخم نها نست فا رسی
این جها ن از ماتم غم تیره و تاریک شد
بزفراز این جهان رنگین کما نست فا رسی
آفتاب و ماه و پروینست در دنیای من
هم برای آسمانم کهکشا نست فا رسی
گر تو گل گو یی گل و گر لاله گو یی لا له است
نر گس و نسر ین و با غ ار غوا نست فا رسی
این زبا ن مو لو ی و سعد ی و بید ل بو د
هم زبا ن حا فظ شیر ین زبا نست فا ر سی
از خیا م وطا هر عر یا ن مگر نشنیده یی
از چنین مردا ن دا نا ار مغا نست فا ر سی
یا ز فرد وسی که دارد شهر تی چو ن آ فتا ب
با غبا نست او و اما گلستا نست فا رسی
گر زعطا ر نشا پور ی بگو یم ا ند کی
گفتگوی (( مرغکا ن داستا نست)) فا رسی
2
ا ین زبا ن رودکی و فرخی وانو ریست
هم زبا ن شا عر بی خانمانست فارسی
(( کاروان حله )) را دیدی که رفت از سیستان
آب و تا ب (( کاروان سیستا نست )) فارسی
فرخی از کاروان حله دارد گفتگو
لیک بر تر از پرند و پر نیا نست فا رسی
فرخی با کاروانش رفت سو ی پا دشاه
شو کت شا هان وگنج شا یگا نست فارسی
من نمیگو یم سخن از حله واز کاروان
بر تر از یا قوت و از الماس کانست فا رسی
من از ین بازار چشم خو یشرا پو شیده ام
سر پناه و جامه و آبست و نانست فار سی
جا ودان در عالم فا نی فقط اهل د لست
نیز تا رو ز قیا مت جا ودانست فا ر سیزند ه با شد فا رسی تا این جها ن پاینده است
از گزند کین دشمن در اما نست فا رسی
گر نبو دی فا رسی آ یا چه میگفتیم ما
پا دشا ه کشور نطق و بیا نست فا رسی
هر کسی سر ما یه یی و دولتی آ رد بکف
دو لت و سر ما یه یی من در جها نست فا رسی
دشمنی ها ی عر ب از یا د من هر گز نرفت
پیکرت خو نین ز شمشیر و سنا نست فا رسی
ای برادر از دری فر قی ندارد فا رسی
چو ن دری هم اختر این آ سمانست فا رسی
فا رسی گفتیم و جان دادیم و رفتیم از جها ن
در شبستا ن عد م هم مهمانست فا رسی
چند بیتی را سرودم با زبا ن نارسا
یا دگار شاعرا ن با ستا نست فا رسی
13 Sep . 2009